FK Crvena Zvezda

Zlatna generacija Crvene zvezde koja je 1991. godine osvojila titulu prvaka Evrope proglašena je šestom Zvezdinom zvezdom. Tog istorijskog 29. maja nakon boljeg izvođenja jedanaesteraca, crveno-beli su savladali Olimpik iz Marseja i upisali se među besmrtne. Nakon regularnih devedeset minuta i produžetaka nije bilo golova. U istoj sezoni izabranici trenera Ljupka Petrovića su osvojili nacionalno prvenstvo i bili učesnici finala kupa.

Nakon toga država se raspala, usledio je krvavi rat, i većina igrača uhlebljenje je potražila u inostranstvu. Ipak, tačno na dan istorijskog uspeha, deset godina kasnije, održana je revijalna utakmica na Marakani, simbolično nazvana "Susret generacija". Gotovo čitava ekipa je bila na okupu i odigrala revijalni meč protiv igrača koji su u tom trenutku činili najjači tim Crvene zvezde. Veliko priznanje svi iz "zlatne generacije" čekali su ipak do 2010. godine. Tada je na ceremoniji upriličenoj povodom devetnaest godina od osvajanja titule kontinentalnog prvaka, objavljeno da čitava ekipa dobija status šeste Zvezdine zvezde.

Prema rasporedu kojim su predstavljeni na ceremoniji proglašenja, šestu Zvezdinu zvezdu čine sledeći igrači:
Stevan Stojanović, Duško Radinović, Slobodan Marović, Vladimir Jugović, Refik Šabanadžović, Miodrag Belodedić, Ilija Najdoski, Robert Prosinečki, Dejan Savićević, Siniša Mihajlović, Darko Pančev, Dragiša Binić, Vlada Stošić, Goran Vasilijević, Ivica Momčilović, Željko Kaluđerović, Milić Jovanović, Goran Jurić, Rade Tošić, Vladan Lukić i Ljubiša Milojević.

Fudbalski klub Crvena zvezda osnovan je 4. marta 1945 godine, na inicijativu članova Ujedinjenog saveza antifašističke omladine Srbije. Prvobitno mesec dana ranije, dakle u februaru iste godine osnovano je novo omladinsko fiskulturno društvo koje je brzo preraslo u sportski kolektiv i dobilo ime Crvena zvezda. Prvu utakmicu naš klub odigrao je protiv Prvog bataljona Druge brigade KNOJ-a i pobedio sa 3:2, a strelac prvog gola bio je Kosta Tomašević. Tokom prve, osnivačke godine odigrali smo ukupno 36 mečeva, zabeležili 30 pobeda, nerešeno je bilo pet puta, a jedini poraz doživljen je u Temišvaru protiv Rumunije.

Na prvi trofej čekali smo do 1948. godine kada je osvojen prvi od 23 Kupa, a u finalu sa ubedljivih 3:0 pobeđen je Partizan. Sledi period konstantnog osvajanja odličja i posle tri pehara u najmasovnijem takmičenju 1951. godine u nezabeleženoj triler završnici prvenstva najtrofejniji srpski klub stiže i do naslova najboljeg u šampionatu. Sustigli smo prednost zagrebačkog Dinama od pet bodova (tada se pobeda bodovala sa dva boda) u poslednja tri kola, a oduševljeni navijači zapalili su novine na stadionu i na ramenima nosili svoje junake kroz Beograd. U narednim decenijama Crvena zvezda izrasta u giganta svetskog formata, sa prepoznatljivom brzom i efikasnom igrom. Brojni stručnjaci i sportski radnici doprinosili su uspesima kluba, organizacija je podizana na viši nivo, izgradili smo novi stadion...

Dominirali smo u nacionalnim takmičenjima, i vreme je došlo da se ode stepenik više, odnosno da sav uloženi trud i rad dobije svoju potvrdu u vidu nekog kontinentalnog trofeja. Prva velika prilika propuštena je u finalu Kupa Uefa 1979. godine, kada smo u finalu, nakon sudijske nepravde poraženi od Borusije iz Mehengladbaha. Narednih skoro deceniju ipo crveno-beli su bili redovan učesnik evro-kupova, pobeđeni su mnogi fudbalski džinovi, a Crvena zvezda zahvaljujući sjajnim igrama i vrhunskim velemajstorima u svojim redovima postaje simbol istočno-evropskog fudbala.

Kruna uspeha na Marakanu stigla je konačno 1991. godine kada Zlatna generacija srpskog kluba osvaja Evropu i svet. U finalu Kupa evropskih šampiona pobeđen je Olimpik iz Marseja, da bi samo nekoliko meseci kasnije u Tokiju, pehar namenjen svetskom klupskom prvaku zablistao u trofejnoj sali stadiona "Crvena zvezda".

Nažalost jedna generacija mladih i superkvalitetnih igrača usled građanskog rata na prostoru bivše Jugoslavije nije uspela da se zadrži na okupu, usledile su sportske sankcije prema našoj zemlji i zabrana učešća u međunarodnim nadmetanjima. Stanje u klubu se često poistovećuje s punim pravom sa stanjem u državi, jer još od osnivanja sudbinu srpskog naroda delio je i naš klub. Prošli smo kroz veoma turbulentan period u kome su rukovodstvo i igrači često menjani, kvalitet fudbala je opao, ali i u takvoj situaciji uspeli smo da osvojimo zavidan broj trofeja u domaćim okvirima. Dolaskom bivših igrača iz Zlatne generacije na mesto predsednika i trenera, Vladana Lukića i Roberta Prosinečkog, najavljen je povratak na staze uspeha. Okrenuli smo se mladim igračima iz Srbije koji poseduju veliki potencijal i nema sumnje da će uz navijače koji klub frenetično prate i bodre još od osnivanja, Crvena zvezda ponovo postati simbol lepršave i efikasne igre koja će nam u budućnosti verujemo doneti mnogo trofeja.

Уколико можете да прочитате овај чланак, успешно сте се регистровали на Blog.rs и можете почети са блоговањем.